- dəryaça
- is. <fars.> Süni dəniz, kiçik dəniz. Yeni dəryaçalar, çaylar üzündə; İqlimdən-iqlimə gedib-gəlirlər. S. V.. // Göl. Bəli, qardaşlar üçü də keçdilər. Abambar özü də dəryaçanın bu iri tərəfinə keçənnən sonra, piləyib suyu qarnından qaytardı dəryaçaya. (Nağıl). // dan. Həyətlərdə, bağlarda böyük su hovuzu, böyük çarhovuz.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.